Herkese merhabalar
34.haftayı artık bitirip sona doğru yaklaşıyoruz. Büyük bir heyecan yaşıyoruz. Eşim ve bende merakla heyecanla bekliyoruz oğlumuzun doğumunu. 34.haftada kramplarım aynen devam ediyor hatta bu hafta içinde giren bir krampın acısından eşim bile uyandı. Wc nöbetlerinde de değişen bir şey yok .Aynen koşturmaya devam. Bu hafta kasıklarımda ki baskıyı daha çok hissediyorum. Ağırlaştığı için mi yoksa doğuma mı hazırlanıyor bilmiyorum ama baskı her geçen gün daha da artıyor. Bunu 35.hafta doktor kontrolününde öğreneceğiz. Ama bence ağırlaştığı için çünkü artık o bezelye değil bir bal kabağı.
Bu haftalar da hareketlerinde de azalma oluyormuş. Tabi ben bunu öğrenene kadar biraz panik oldum çünkü neredeyse koca bir gün hareket etmedi.. Yeri daraldığı için hareketlerde de azalma olurmuş.
Bu hafta oğlumuzun beşiği geldi kuruldu. Ve ben itiraf ediyorum ilk gün odaya her girdiğimde ağladım. Çünkü yıllardır bir çocuğumuz olsun diye koşturduk şimdi bizim evde bir beşik vardı. Buna ağlanmaz mı hiç :) Dolabı beşiği her şeyi hazır. Giysileri çarşafları her şeyi yıkandı yerine yerleşti.
Bu arada hastane çantasını da hazırladık. Acil durumlar için odasında bizi bekliyor :)
Eşimin çalışma saatlerinden dolayı sürekli evde olması ve herseyi beraber yapmakta beni çok mutlu ediyor. En sevdiğim zamanlar ise beraber simitli kahvaltı keyiflerimiz.
Ve hafta sonumuz. Arkadaşlarımız ile birlikte Kösten koyuna gittik... Herkes inatla bunların son gezilerim olduğunu söylese de bende inatla eve kapanmayacağı mı söylüyorum. Bakalım kim haklı çıkacak :)
Ayda'dan Sevgiler
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder